نقش ویژگی‌های شخصیتی و ثبات تعاملات زناشویی در پیش‌بینی سرخوردگی زناشویی با میانجی‌گری خودکارآمدی جنسی در زنان متأهل

مقدمه: سرخوردگی زناشویی و مسائل مربوط به روابط جنسی، نقش مهمی در سلامت جسمی و بهداشت روانی زوجین دارند و می‌توانند موجب وقوع طلاق شوند؛ بنابراین پژوهش حاضر باهدف آزمودن مدل رابطه علی، مربوط به نقش ویژگی‌های شخصیتی و ثبات تعاملات زناشویی در پیش‌بینی سرخوردگی زناشویی با میانجی‌گری خودکارآمدی جنسی در زنان متأهل انجام گرفت. روش کار: روش پژوهش، توصیفی، همبستگی از نوع تحلیل مسیر و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان متأهل شهر کرمانشاه، داری کودک پیش‌دبستانی در سال 1395 بود. نمونه‌ای به حجم 425 نفر انتخاب شد. ابزار مورداستفاده شامل پرسشنامه‌های پنج عامل شخصیت، ثبات تعاملات زناشویی، خودکارآمدی جنسی و سرخوردگی زناشویی بود. برای تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری توصیفی، آزمون ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل مسیر و بوت استراپ استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد، مسیرهای مستقیم متغیرهای روان رنجوری، توافق پذیری، مسئولیت‌پذیری، ثبات تعاملات زناشویی و خودکارآمدی جنسی به سرخوردگی زناشویی تأثیر معنی‌داری دارند. نتایج مسیرغیرمستقیم نیز نشان داد، روان‌رنجورخویی و ثبات تعاملات زناشویی به سرخوردگی زناشویی با میانجی‌گری خودکارآمدی جنسی معنی‌دار بود. تمامی مسیرها در سطح 001/0 معنی‌دار بودند. درنهایت متغیرهای پیش‌بین باهم توانستند 64 درصد سرخوردگی زناشویی را پیش‌بینی کنند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد روان‌رنجورخویی پایین و ثبات تعاملات زناشویی بالا از طریق افزایش خودکارآمدی جنسی سبب کاهش سرخوردگی زناشویی می‌شود. با توجه به نتایج این پژوهش، پیشنهاد می‌شود متخصصین، مشاوران و درمانگران برای کاهش میزان طلاق و بالا بردن سلامت جسمی و روانی زوجین به نقش مؤلفه‌ها این پژوهش مخصوصاً خودکارآمدی جنسی بیشتر توجه کنند.